Basenowe Mistrzostwa Polski we Freedivingu były w Szczecinie w poprzednim tygodniu. Zawodnicy startowali tam w czterech konkurencjach: dynamice w monopłetwie, dynamice w klasycznych płetwach, dynamice bez płetw oraz statycznym wstrzymaniu oddechu. W pierwszych trzech dyscyplinach celem jest przepłynięcie pod wodą jak najdłuższego dystansu. Natomiast w ostatniej zawodnik ma za zadanie jak najdłużej wstrzymać oddech, leżąc w bezruchu na powierzchni.
Tytuł mistrza Polski przyznawany jest osobie, która zdobyła największą sumaryczną ilość punktów we wszystkich czterech dyscyplinach. W trakcie startów prof. Marcin Baranowski przepłynął m. in. 200 m w monopłetwie oraz wstrzymał oddech na 6 minut i 9 sekund. W klasyfikacji generalnej zawodów dało to drugie miejsce oraz tym samym tytuł wicemistrza Polski. Mistrzem Polski został Michał Bochenek, trzecie miejsce zajął Michał Dąbrowski.
Zwycięzcy zawodów /fot. mat. prasowe UMB/
Profesor Marcin Baranowski jest adiunktem z Zakładzie Fizjologii UMB (Wydział Lekarski z Oddziałem Stomatologii i Oddziałem Nauczania w Języku Angielskim). Na co dzień jest naukowcem i sportowcem.
- Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na udziale sfingolipidów w patogenezie insulinooporności i chorób układu sercowo-naczyniowego oraz roli tej grupy związków w adaptacji organizmu do wysiłku fizycznego. Jego dorobek naukowy obejmuje 62 prace oryginalne i przeglądowe oraz dwa rozdziały w monografiach o łącznej wartości współczynnika IF wynoszącej 193,872 oraz liczbie punktów MNiSW równej 1598 (indeks Hirscha 23) - informuje Marcin Tomkiel, rzecznik prasowy Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.
W ramach ostatniego grantu przyznanego przez Narodowe Centrum Nauki prof. Baranowski pozyskał ponad 1 mln złotych na Projekt: "Czy sfingozyno-1-fosforan jest jednym z czynników odpowiedzialnych za skuteczność treningu hipoksycznego?"
Trening wysokościowy (hipoksyczny) w warunkach naturalnych bądź symulowanych jest powszechnie stosowany przez sportowców uprawiających dyscypliny wytrzymałościowe ze względu na korzystny wpływ na wydolność organizmu na poziomie morza. Głównym celem tego projektu jest określenie, czy korzystny wpływ treningu wysokościowego na wydolność fizyczną jest powiązany ze zmianami stężenia S1P w osoczu.
- Realizacja projektu znacząco poszerzy wiedzę na temat mechanizmów odpowiedzialnych za korzystny wpływ różnych modeli treningu wysokościowego na wyniki w sportach wytrzymałościowych. Może się ona również przyczynić do wyjaśnienia podłoża znacznych różnic w podatności na trening wysokościowy. Ustalenie warunków treningu powodujących największy wzrost stężenia tej frakcji S1P może przyczynić się do opracowania nowych strategii zapobiegania i leczenia chorób układu krążenia - informuje Marcin Tomkiel.
Źródło: UMB
