![[źródło: Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku]](/assets/lib/resized/64446/1280x720.jpg)
Jeszcze kilka miesięcy temu w przypadku tętniaka aorty na tym odcinku – czyli rozwarstwieniu aorty zstępującej z odgałęzieniem do tętnicy podobojczykowej lewej - konieczna była klasyczna operacja kardiochirurgiczna lub wstawienie prostego stentgraftu. Ta pierwsza opcja wiązała się z otwarciem klatki piersiowej, wprowadzaniu pacjenta w krążenie pozaustrojowe i wykonaniem długiej i obciążającej dla chorego operacji. W drugim zaś przypadku lekarze wszczepiali stentgrafty klasyczne czyli prostą rurkę, która zamykała rozwarstwienie. To wiązało się jednak z tym, że przy „okazji” zamykano tętnice podobojczykową, która doprowadza krew do ręki, ale też do pnia mózgu. Konsekwencją tego były zaburzenia neurologiczne, a niekiedy i udary. W ostatnich latach pojawiły się protezy naczyniowe dedykowane do tego typu schorzeń. Niestety musiały być „szyte na miarę” dla każdego pacjenta. A ich przygotowanie trwało 6-8 tygodni.
- Wiosną br. temu pojawiły się nowe rodzaje stentgraftów – dedykowane do takich operacji. Są różnej długości i o różnej średnicy – tak by można było je dopasować każdemu pacjentowi. Pierwsze szkolenia z ich wszczepiania odbyły się w marcu b.r., a w lipcu w szkoleniu w Weronie uczestniczyli białostoccy lekarze dr hab. Jerzy Głowiński, kierownik Kliniki Chirurgii Naczyń i Transplantacji oraz dr Arkadiusz Niedźwiecki z Kliniki Kardiochirurgii. We wtorek 27 sierpnia nową metodą zoperowana została pierwsza pacjentka, u której tętniak bardzo szybko się powiększał i stanowił zagrożenie dla życia - informuje Katarzyna Malinowska-Olczyk, rzeczniczka USK w Białymstoku.
- Ściana aorty składa się z trzech warstw: błony wewnętrznej, środkowej i zewnętrznej. Kiedy powstaje rozwarstwienie to oddziela się błona wewnątrzna od warstwy środkowej i zewnętrznej. Krew płynie porównując do rzeki drugim korytem – tłumaczy dr hab. Jerzy Głowiński. - Ale te drugie koryto nie płynie równolegle, ono nakłada się, przemodelowuje, poszerza. Co gorsze ściany tego tętniaka są dużo słabsze i w każdej chwili może on pęknąć, co prawie zawsze skutkuje śmiercią. A ponadto krew, kiedy płynie głównym kanałem, czyli prawidłowo doprowadza krew do jelit, nerek, kończyn dolnych. Kiedy zaś płynie tym kanałem rzekomym te ukrwienie jest znacznie gorsze.
W czasie operacji okazało się, że jeden stentgraft w przypadku tej pacjentki to za mało. W ciągu kilku tygodni między badaniami, a operacją tętniak urósł z 5 do prawie 7 cm.
- Konieczne było założenie drugiej protezy naczyniowej - by zamknąć drugie rozwarstwienie, które było powyżej przepony – tłumaczy dr Arkadiusz Niedźwiecki, kardiochirurg. - Jeden stentgraft miał 15 cm, drugi 20 cm, ale muszą na siebie zachodzić, wiec zabezpieczone jest około 25-30 cm zmienionej chorobowo aorty.
Lekarze nie wykluczają, że u tej pacjentki konieczne będą kolejne operacje. Na pewno kobieta będzie musiała być pod stałą kontrolą.
Kobieta o tym, że ma tętniaka dowiedziała się przypadkiem. Od dłuższego czasu leczyła się od nadciśnienia.
- 25 maja pracowałam w ogródku, zaczęła mnie boleć głowa – opowiada Pani Grażyna Żebrowska. - Kiedy zmierzyłam ciśnienie okazało się, że mam 256 na 157. Trafiłam na SOR w Łomży. Tam zbito ciśnienie. Ale postanowiłam szukać przyczyny, czemu tak skacze mi te ciśnienie. I trafiłam do kardiologa, który podczas echo serca wykrył tętniaka.
Za powstawanie tętniaków odpowiada genetyka, ale także palenie papierosów i podwyższone ciśnienie tętnicze. Przy rozwarstwieniu aorty charakterystyczny jest ból pleców miedzy łopatkami.
Jak podaje rzeczniczka USK, Katarzyna Malinowska-Olczyk, dwie pierwsze operacje z użyciem nowego stentgraftu wykonano w Lublinie i Krakowie.
Źródło: USK
