Album ukazuje piękno zabytkowych śluz i kunszt detali wykonywanych tradycyjnymi technikami. Ciekawostką jest, że ponad połowę, bo aż 8 spośród wszystkich 15 w granicach Polski, stanowią śluzy położone w Nadleśnictwie Płaska.
Piękno Kanału w albumie
W albumie znalazły się też malownicze krajobrazy terenów przyległych, urokliwych drewnianych domów zamieszkałych przez „śluzowych”, cennych przyrodniczo rzek, jezior i lasów Puszczy Augustowskiej.
Album wydały cztery nadleśnictwa związane „sąsiedztwem” Kanału Augustowskiego. Począwszy od leżącego przy granicy państwa Nadleśnictwa Płaska, poprzez Nadleśnictwa Szczebra i Augustów, dla których Kanał przez wiele kilometrów wytycza granice, a kończąc na historycznym Nadleśnictwie Rajgród, które przez blisko 170 lat zarządzało terenami przylegającymi zarówno do Kanału Augustowskiego, jak i do Biebrzy.
Autorem wszystkich zdjęć jest Andrzej Sidor. Projekt graficzny przygotował Wiesław Łysakowski. Autorzy tekstów to Maciej Ambrosiewicz, Andrzej Sidor oraz dyrektor RDLP w Białymstoku Andrzej Nowak. Konsultacje prowadzono z Andrzejem Królickim i Jackiem Koniecznym. Nad całością prac redakcyjnych i wydawniczych czuwało Nadleśnictwo Płaska.
Album powstał z okazji 200-lecia rozpoczęcia budowy Kanału Augustowskiego. Jego wydanie wpisało się również w obchody 100-lecia Lasów Państwowych. Wydawnictwo jest dostępne w jednym z czterech wymienionych nadleśnictw zaangażowanych w projekt.
Kanał Augustowski – raj nie tylko dla kajakarzy
Kanał Augustowski, budowany na początku XIX wieku, to jedna z największych atrakcji Augustowszczyzny. Powstał, by uniknąć płacenia wysokich ceł nałożonych przez rząd pruski za towary eksportowane z Królestwa Polskiego przez port w Gdańsku.
W 1823 roku Ignacy Prądzyński rozpoczął prace nad projektem Kanału Augustowskiego, który miał połączyć dorzecze Narwi z Niemnem. Budowę rozpoczęto w 1824 roku, zakończono w 1838 roku, a rok później otwarto żeglugę na Kanale.
Dziś Kanał leży na obszarze Polski i Białorusi. Jego całkowita długość to około 103 km. Na tym odcinku wybudowano 18 śluz, z czego 14 znajduje się po polskiej stronie, jedna w pasie granicznym i trzy po stronie białoruskiej. Tak jak przed laty, aby komora napełniła się wodą, śluzowi otwierają luki wrót, podnosząc zastawki ręcznymi lewarkami. Następnie otwierają masywne wrota, pchając długie dyszle, które stanowią przeciwwagę dla skrzydeł wrót.
Historię Kanału można poznać w muzeum, które mieści się w XIX-wiecznym domku, zwanym Dworkiem Prądzyńskiego. Obok znajduje się śluza "Augustów”. Kanał razem z Czarną Hańczą to jeden z najbardziej znanych szlaków kajakowych w Polsce.
W 2007 roku decyzją Prezydenta RP Kanał Augustowski stał się Pomnikiem Historii. Kandydował też do wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako obiekt kulturowy.