Inka z brązu na Plantach

Postać będzie ustawiona na betonowych płytach. Jej sylwetka spękana, pofragmentowana jakby wyłania się ze ściany, na której znajduje się opis. Taki pomnik Danuty Siedzikówny "Inki" stanie na białostockich Plantach.

Projekt Pomnika Danuty Siedzikówny

Projekt Pomnika Danuty Siedzikówny

Dziś w Białymstoku ogłoszono wyniki konkursu rzeźbiarskiego na opracowanie koncepcji pomnika, który ma przedstawiać Danutę Siedzikównę. Wpłynęło dziesięć prac, sąd konkursowy wybrał do realizacji projekt opracowany w Pracowni Rzeźby "Forma" Karola Badyny z Krakowa.

" Karol Badyna z siedzibą w Krakowie"/>

Pomnik cały będzie wykonany z brązu. Wysokość pomnika to prawie dwa metry. Podest to długość 1,8 m. Pomnik przedstawia postać Inki, za nią na murze znajduje się tablica z opisem "W hołdzie Danucie Siedzikównie "Inka" Bohaterskiej sanitariuszce AK" i dalej opis jej sylwetki.

Jak uzasadniał Stanisław Ostaszewski z sądu konkursowego: ten projekt został wybrany "ze względu na wysoką jakość artystyczną oraz spójność poszczególnych elementów". Jego zdaniem praca wyróżnia się czytelną symboliką oraz wyrazistością w sposobie przekazania idei pomnika; tworzy interesującą pod względem artystycznym i historycznym gloryfikację postaci Danuty Siedzikówny, pseudonim "Inka". Autorzy zwycięskiego projektu otrzymali zaproszenie do udziału w realizacji pomnika. Postument ma stanąć na jednej z alejek białostockiego Parku Planty.

- Szczególne podziękowania musimy skierować do inicjatorów tego projektu, przypomnę został on zainicjowany w ramach Budżetu Obywatelskiego. Jest to projekt zgłoszony przez mieszkańców i przez mieszkańców poparty. Gratulujemy wszystkim, którzy ten projekt zgłosili i tym, którzy ten projekt poparli - mówił Adam Poliński, zastępca prezydenta Białegostoku. - Mamy nadzieję, że werdykt sądu konkursowego znajdzie uznanie wśród mieszkańców. Mamy nadzieję, że pomnik pięknie wpisze się w otoczenie parku Planty i obraz przestrzeni publicznej naszego miasta.

Obecni podczas konferencji poświęconej rozstrzygnięciu konkursu przedstawiciele inicjatorów stworzenia pomnika uznali, że podoba im się koncepcja, choć nie do końca spełnia on ich oczekiwania. Jak mówili: "Naszym oczekiwaniem był pomnik, który miałby oddać moment śmierci "Inki", a prace nie nawiązywały do tej idei."

II miejsce, pracownia Grzegorz Witek, Kobyłka

II miejsce, pracownia Grzegorz Witek, Kobyłka

Konkurs ogłoszono 27 lipca 2016 roku. Aby wziąć udział w konkursie należało mieć odpowiednie wykształcenie i ukończone wyższe studia artystyczne w zakresie rzeźby oraz dyplom przynajmniej magistra sztuki lub też dyplom równoważny. Sąd rozpatrzył wszystkie wnioski, zakwalifikowało się 22 zespoły, które zostały zaproszone do składania prac konkursowych. Do 10 listopada prace nadesłało dziesięć zespołów. Dziewięć prac zostało dziś przedstawionych. Jedna nie spełniała wszystkich wymogów.

Sąd konkursowy zebrał się 14 listopada aby rozstrzygnąć konkurs. Po całodziennych dyskusjach i obradach wyłoniono zwycięzcę i przydzielono wyróżnienia.

III miejsce, Pracownia Michał Jackowski oraz Pracownia TTBN Studio Architektury i Grafik Tomasz Rogala, Białystok

III miejsce, Pracownia Michał Jackowski oraz Pracownia TTBN Studio Architektury i Grafik Tomasz Rogala, Białystok

I miejsce i 10 tys. złotych otrzymała Pracownia Rzeźba "Forma" Karol Badyna, Kraków;

II miejsce i 7 tys. złotych otrzymał Grzegorz Witek, Kobyłka;

III miejsce i 3 tys. złotych otrzymał zespół: Pracownia Jackowski Michał oraz Pracownia TTBN Studio Architektury i Grafik Tomasz Rogala, Białystok.

- Ten pomnik Danuty Siedzikówny i rozstrzygnięcie tego konkursu to zwieńczenie całego roku 2016, który był rokiem Inki - mówił Rafał Rudnicki, zastępca prezydenta Białegostoku.

Danuta Siedzikówna pochodziła z okolic Narewki, była sanitariuszką 5. Wileńskiej Brygady AK. Po wojnie aresztowana, skazana przez sąd na karę śmierci za udział w organizacji niepodległościowej i 28 sierpnia 1946 roku rozstrzelana przez władze komunistyczne. W 2015 roku szczątki Danuty Siedzikówny odnaleziono i zidentyfikowano na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, w bezimiennej mogile. Bieżący rok jest w Białymstoku jej rokiem.

Zobacz również