Czy ogrody Branickich będą podświetlone?

Na terenie założenia Pałacu Branickich w Białymstoku odbyła się próba iluminacji elementów znajdujących się w ogrodach. Celem testu było dobranie odpowiedniego oświetlenia, które przede wszystkim wydobędzie walory estetyczne zabytku, ale także zapewni bezpieczeństwo osobom odwiedzającym to miejsce po zmroku.

Koncepcja oświetlenia uwzględnia wyjątkowy charakter całego kompleksu – jego architekturę, funkcję, otoczenie oraz indywidualne cechy każdego elementu założenia. Iluminacja ma nie tylko zachwycać, ale też opowiadać historię miejsca.

Główna rezydencja hetmańska Jana Klemensa Branickiego – uznawana za jedną z najwspanialszych w Polsce – jest perłą późnobarokowej architektury, inspirowaną pałacami francuskimi XVII wieku. W swojej formie przypomina królewskie rezydencje, co świadczy o ambicjach i wyrafinowanym guście jej fundatora.

Pałac Branickich wzniesiono na miejscu XVI-wiecznego dworu obronnego rodu Wiesiołowskich. Przekształcenia rozpoczął w końcu XVII w. Stefan Mikołaj Branicki, a monumentalną rozbudowę przeprowadził jego syn, Jan Klemens Branicki – hetman wielki koronny. Prace, które trwały niemal przez całe życie Branickiego, nadały pałacowi formę imponującej francuskiej rezydencji.

Za przebudowę odpowiadali wybitni architekci, m.in. Jan Zygmunt Deybel, Jakub Fontana i Jan Henryk Klemm, a wnętrza zdobili czołowi artyści epoki: Szymon Czechowicz, Jan Chryzostom Redler czy Sylwester Mirys. Dopełnieniem była bogata dekoracja rzeźbiarska i malarska, klatki schodowe, oficyny oraz pięknie rozplanowane ogrody.

W kolejnych wiekach pałac pełnił różne funkcje – od cerkwi garnizonowej, przez Instytut dla Panien Szlacheckich, po szpital wojenny i siedzibę urzędów. Zniszczony w czasie II wojny światowej, został odbudowany w latach 50. i 60. XX wieku, odzyskując swój XVIII-wieczny blask. Od 1950 r. mieści się tu Uniwersytet Medyczny w Białymstoku.