W pierwszej części koncertu melomani usłyszą Cztery pory roku A. Vivaldiego – jedno z najbardziej znanych i wybitnych dzieł-ikon baroku wydane w 1725 r. Jest to cykl czterech koncertów skrzypcowych, z których każdy odpowiada innej porze roku (Wiosna, Lato, Jesień, Zima). Kompozytor umieścił w każdej z części komentarz w postaci sonetów będących literackim obrazem ukazującym krajobraz danej pory roku i człowieka na jego tle. To przykład muzyki ilustracyjnej, pełnej efektów onomatopeicznych naśladujących dźwięki natury.
Po przerwie zabrzmi V Symfonia c-moll op. 67 L. van Beethovena zwana też „symfonią losu” lub „patetyczną”. Po raz pierwszy wykonana została w 1808 r. i od razu zdobyła uznanie dzięki niezwykle kontrastowej emocjonalności, głębokiej uczuciowości i dramatycznej wymowie zamkniętej w prostocie formalnej. Charakterystyczny motyw zaledwie kilku natarczywie powtarzających się dźwięków jest myślą przewodnią wiążącą wszystkie części dzieła, zapowiada nadejście przeznaczenia: „Tak stuka los do naszych bram” – miał powiedzieć kompozytor zapytany o jego interpretację i znaczenie. U Beethovena motyw ten nabrał szczególnej wagi, gdyż kompozytor w tym czasie mierzył się już z postępującą głuchotą. Zakończenie dzieła ma jednak tryumfalny, zwycięski charakter.