Puchar wykonany został ze szkła bezbarwnego pokrytego miedziową lazurą. Jego wysokość mierzy 14,2 cm, a średnica wynosi 6,5 cm. Szacuje się, że powstał w okresie od ok. 1855 do 1861 roku. Sam autor pozostał nieznany. Widoczne na froncie pucharu anioły reprezentują dusze dwóch narodów podpisanych za pomocą herbów, których jedność podkreśla umieszczenie tarcz pod jedną koroną.
Mimo upadku w świecie realnym, Polacy i Litwini pozostają złączeni wiecznym ślubem w domenie ducha, szukając oparcia w wierze, której niezachwiany charakter podkreśla prostokątny cokół/ołtarz, z którego wznosi się krzyż. Także korona cierniowa nie jest elementem przypadkowym. Należy ją wiązać z Mickiewiczowską ideą Polski - Chrystusa narodów - w jej myśl kraj stał się ofiarą męczeństwa, został "ukrzyżowany" i "złożony do grobu" (utrata niepodległości), jego duch (naród) jest jednak wiecznie żywy i niechybnie zmartwychwstanie.