W kinach ciągle jeszcze grają obok Planu B. - "Atak paniki". Jest okazja, żeby sobie porównać. Oba filmy są podobnie skonstruowane. Mamy tu oddzielne, z pozoru niepowiązane za sobą historie, które - jak się okazuje w trakcie opowieści - coś jednak łączy. O "Ataku paniki" piszę w innym miejscu (Niekomedia współczesna). W "Planie B." te historie są połączone byle jak, a przede wszystkim te historie są wymyślone, tzn. widać, że są tylko konstrukcją, nie ma w nich prawdziwego życia i prawdziwych ludzi.
Kadr z filmu
Przede wszystkim Plan B opowiada o ludziach wyciętych z papieru, osadzonych w ładnych wnętrzach, ale we własnym wnętrzu mających co najwyżej wyuczoną rolę. Te konstrukcje wymyślono za biurkiem, nie mówią prawdziwym głosem, nie widać, żeby miały przeżycia. Po prostu grają.
Są tu cztery opowieści. Bohaterowie każdej zaczynają od katastrofy, czy też inaczej mówiąc, poznajemy ich w sytuacjach granicznych. To jest nagła śmierć osoby bliskiej bądź jej odejście, ucieczka. Punkt wyjścia jak najbardziej trudny i jednocześnie obiecujący prawdziwe, mocne przeżycia. Bo treścią tych opowieści jest dojście do ponownej stabilizacji, do przewartościowania, do istotnej przemiany bohatera.
Kadr z filmu
Obserwujemy naszych bohaterów i ich przeżycia. Bo Plan B. opowiada o przeżyciach ludzi, którzy coś tracą i szukają czegoś nowego na to miejsce. Najmocniej pokazuje tę drogę Kinga Prajs. Trzeba przyznać, że rolę ma trudną, bo reżyser serwuje nam ciągle aktorkę w bliskim planie. Gra twarzą. Jednak gra raczej monotonnie i trudno w jej twarzy rozpoznać różnorodność stanów emocjonalnych.
Edyta Olszówka ma zadanie równie trudne, dlatego, że stoi na progu sytuacji nieodwracalnej. Niema rozpacz i gwałtowna potrzeba znalezienia nowej ścieżki w życiu. Olszówka pozytywnie zaskakuje, mieści się w emocjach, jakich wymaga od niej scenariusz. Gorzej z Marcinem Dorocińskim, któremu wyraźnie nie odpowiada rola, którą ma zagrać. On lubi bardziej grać, tutaj właściwie najbardziej udaje mu się dziarski marsz, jaki kilka razy prezentuje na ekranie. Czwarty wątek z Romą Gąsiorowską jest najbardziej powściągliwy i emocjonalnie na innym poziomie niż pozostałe. I tak też jest najmniej wymagający od aktorki.
kadr z filmu
Opowieści się plotą, zaplatają i prowadzą dość prostą ścieżką do konkluzji pozytywnej. Z każdej najtrudniejszej sytuacji jest wyjście optymistyczne. Trauma przeżyta zostawia głęboki ślad, ale życie toczy się dalej i wystarczy wskoczyć do tego nurtu, żeby odsunąć od siebie trudne doświadczenie. Takie to proste: pod koniec filmu nasi bohaterowie właściwie już dają się nieść nowej fali życia, zdają się zatrzeć złe wspomnienie, wyczyścić pamięć, zresetować swój komputer. Przesłanie pozytywne, z tym że nie zawsze realne, zwłaszcza dla ludzi mocno związanych ze sobą. Ale to jest tylko film. I to Film B.
Zwiastun
PLAN B
Premiera: 2 lutego 2018
Czas trwania: 85 minut
Produkcja: Polska, 2018
Reżyseria: Kinga Dębska
Obsada:
Kinga Preis
Marcin Dorociński
Edyta Olszówka
Roma Gąsiorowska
