Tkaniny dwuosnowowe nazywane także podwójnymi to wełniane tkaniny wzorzyste złożone z dwóch przenikających się warstw. "Wykonuje się je z użyciem dwóch osnów (każdej w innym kolorze) i dwóch wątków (w kolorach osnów). Jedna strona tkaniny jest odwrotnością kolorystyczną drugiej" - czytamy w informacji przygotowanej przez WOAK.
Na obecnie na Krajowej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego są 32 pozycje z zakresu kultury niematerialnej z całej Polski, czyli obrzędy, rzemiosła, tańce. Ale jest to także większa szansa na zdobycie funduszy na projekty z tego zakresu. Proces nie jest łatwy. Muszą się na to zgodzić twórczynie - mamy ich w naszym województwie jedenaście. Trzeba też stworzyć 5-letni plan rozwoju tej umiejętności, jej popularyzacji i ochrony. Konieczne będzie opracowanie całej strategii, obejmującej uczenie następców, wspieranie rzemiosła, jego promocja.
Konferencja prasowa WOAK /fot. WOAK/
- Jesteśmy na początku tej drogi, mamy nadzieje na sukces. Będzie to ogromny prestiż dla naszego regionu, dla tkaczek, dla instytucji i dla samej tkaniny dwuosnowowej, która jest niepowtarzalna i tylko nasza - zapewnia Lila Wyszkowska, instruktor plastyki w WOAK.
W najbliższym czasie zaplanowano spotkanie z jedenastoma tkaczkami, które wytwarzają tę tkaninę, opracowywany jest także pięcioletni program różnych działań związanych z popularyzacją tej tkaniny; program jest wymaganym elementem do złożenia wniosku - poinformowano w czwartek na konferencji prasowej w WOAK.
WOAK jest instytucją samorządu województwa podlaskiego. Dyrektor WOAK Cezary Mielko przypomniał, że placówka od wielu lat wspiera tkaninę dwuosnowową. Z inicjatywy WOAK powstał szlak "Kraina wątku i osnowy".
- Najwyższy czas, by to tradycyjne, piękne rzemiosło, ta cenna umiejętność trafiła na prestiżową listę niematerialnego dziedzictwa, a kto wie, może później na reprezentatywną listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, tak jak szopki krakowskie - mówi Cezary Mielko, dyrektor WOAK.
O wpis na krajową listę niematerialnego dziedzictwa będzie się również starać oddział w Bielsku Podlaskim Muzeum Podlaskiego (zapowiadano to już wcześniej), które pielęgnuje tradycję ręcznika obrzędowego.
